استان گلستان در زمره پنج استان محروم کشور قرار دارد و طی سالهای اخیر با چالشهای جدی در حوزه تأمین مسکن، بهویژه برای اقشار کمدرآمد و خانوارهای جوان، مواجه بوده است. رشد جمعیت شهری، افزایش مهاجرت، بالا رفتن هزینه ساختوساز و محدودیت قدرت خرید خانوارها، سبب شده است که تقاضا برای واحدهای مسکونی کوچکمتراژ و اجارهمحور بیش از پیش احساس شود.
در چنین شرایطی، طرح مسکن استیجاری میتواند یکی از کارآمدترین ابزارها برای مدیریت تقاضا و ساماندهی بازار مسکن در استان باشد. اجرای این طرح نهتنها مسیر خانهدار شدن اقشار کمدرآمد را هموارتر میکند، بلکه به کنترل قیمت اجارهبها، توسعه متوازن شهری و کاهش فشار اقتصادی بر خانوادهها کمک میکند.
گلستان با داشتن زمینهای مناسب، ظرفیتهای بالقوه در حوزه بازآفرینی شهری و نیاز بالای جامعه هدف، زمینهای مناسب برای اجرای موفق این طرح دارد. تجربه استان در اجرای طرحهای حمایتی مسکن، از جمله نهضت ملی و پروژههای بازآفرینی، نشان میدهد که چنانچه زیرساختها فراهم باشد و دستگاههای متولی همافزایی کنند، طرح مسکن استیجاری میتواند در این استان بیش از بسیاری از مناطق دیگر کشور به نتیجه برسد.
با توجه به محرومیت نسبی استان، اجرای این طرح نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت است؛ ضرورتی که میتواند شکاف اقتصادی را کاهش دهد، عدالت فضایی را تقویت کند و امید به آینده را در میان خانوادههای جوان افزایش دهد. اکنون زمان آن رسیده است که گلستان از این ظرفیت ملی بهرهمند شود و به الگویی برای موفقیت طرحهای حمایتی مسکن در کشور تبدیل گردد.